Амьдралын агшин бүрээс аз жаргалыг мэдэрье

Уржигдар энэ видеог үзээд... Хэд дахин үзэвшд. Сэтгэл хөдөлгөсөн, хөөрхөн үйл явдал...

Олон жилийн өмнө оюутан байхад нэг найзын нөхөр нь 2 настай охиноо "Би охиноо том болоод дисконд явахаар нь араас нь сэмхээн дагаж яваад нэг буланд нь хар шил зүүгээд суучихна. Танигдахгүй... Охиноо хараад л, хамгаалаад л ганц пиво шимээд л суугаад байна. Залуучууд өдөөд байвал очиж зохицуулчихаад л..." гээд ярьдаг байж билээ. Одоо даанч байхгүй, бурхан болчихсон л доо. Байсан бол  бас тийм шаардлага гарахгүй байсан байхөө. Охин нь одоо оюутан, гэвч аавынхаа бодож байсан шиг диско хөөсөн охин болоогүй. Гэрээсээ гардаггүй, зурагтныхаа өмнөөс салдаггүй нэг сайхан гар байгаа кк.

Гэж бодохоор аавууд охиноо их харамладаг юм шиг байгаа юмаа. Бараг эхнэрээсээ илүү охиндоо хайртай байдаг юм шигээ. Ямар тэр мэдрэмжийг би өөрөө мэдэрч үзэх биш дээ кк. 

Охинтойгоо өнгөрсөн амралтын өдрөөр "Ишиг хөөрхөн нэр" дуулалт, бүжгэн жүжиг үзээд... Энэ удаад зээ дүү эрх цэнхэр ишигний дүрд тоголсон юм.

Манай охин ёстой амьсгаа түгжин үзсэн. Аль дээр үед БНМАУ-н үед намайг бага байх үеийн л уран бүтээл. Одоо ч хүүхдүүдийн сонирхлыг татсан мундаг уран бүтээл юмаа. Хажууд үзэж суугаа хүүхдүүд чин сэтгэлээсээ итгэж үзэж байгаа нь хичнээн хөөрхөн санагдаваа.

Би энэ дуулалт бүжгэн жүжгийг зөндөө л үзсэн. Охинтойгоо лав 2-3 удаа үзсээн. Тэгсэн мөртлөө л уйдамгүй. Дуулж байгаа дуу, аялгуу, бүжгийн хөдөлгөөн нь сэтгэл татам хөөрхөн. Ишиг, хурга, тугал, унага, ботго, барын бамбар шиг хувцасласан бүжигчидээр төсөөлөөд хүүхдүүд ямар ч байсан төл малын тухай мэдлэгтэй болж байна. 

90-д оны дундуур төрсөн нэг зээ дүү маань таван хошуу малын төлийг нэрлэж чаддаггүй гээд бод доо. Хөдөө өсөөгүй, дээр нь тэднийг өсөх үед манай нийгэм зах зээлд шилжих гээд хөдөөгөө мартсан, хүүхдүүддээ энэ талын ойлголтыг өгөх ухаангүй самарч байсан болохоор тэр биз гэж боддог юм. 

Одоо охиноо тийм дүфф болгочихгүй юмсан гэж бодоод байна. Монгол хүн байна даа энэ чинь, таван хошуу малаа ядаж нэрлэж мэдэх хэрэгтэй шүү дээ. "Эрх цагаан унага", "Ишиг хөөрхөн нэр" дуулалт бүжгэн жүжгүүдийг үзсэний ачаар манай охин ямар ч байсан ишиг, хурга, тугал, унага, ботготойгоо болчихоод байгаа. Гэхдээ амьдаар нь харахаар бас онож нэрлэж мэдэхгүй байгаа юмаа. Ямар ч байсан хүүхэлдэйгээр ч гэсэн төсөөлөөд ойлголттой болж байг эхний ээлжинд. Нэрийг нь мэдэж байна гэдэг чинь учиртай.

Охин үзэж гарч ирчихээд "ээжээ миний нулимс гоожих гээд байсан" гэж авсан, нээх хөөрхөн. Ишиг ойд төөрчихөөд, айгаад ээжийгээ дуудаад уйлахад нь өрөвдсөн юм шиг байгаа юм. Утгыг нь ойлгоод, сэтгэл нь хөдлөөд уярч байна гэдэг чинь ямар ч байсан урлаг, гоо зүйн бага ч гэсэн мэдрэмжтэй л болох юм шиг байна кк.

Өнгөрсөн пүрэв, баасан гаригт Улсын филармонийн концерт үзээд... Үнэн тасархай гоё концерт үзлээ. Манайд шинээр ажилд орсон залуу намайг Үндэсний их найрлын концерт үзэх юмсан гэж ярьсныг сонсчихоод, тийм гоё юм байдаг юмуу гээд л сонирхоод байсын. Гадуур явж байхдаа филармонийн зарыг олоод харчихаж. Тэгээд тийм концерт тоглох юм байна гэж ярихаар нь манай өрөөнийхөн бүгдээрээ үзье гээд бид хамтдаа үзэв. 

Өвөл цагийн тоглолтынх нь нээлтийн ажиллагаа юм байна. Гэхдээ бас ард түмнийхээ хөгжмийн боловсролд зориулсан, иргэдийг хөгжимд дурлуулах сонирхолтой ч гэлүү зорилготой юм байна. Тэгээд 2 өдрийн тоглолт нийлээд 20000 төгрөг. Аягүй гоё хямдхан. Концерт үнэхээр таалагдсан. Манай хэд бас гоё концерт үзлээ гээд их сэтгэл хангалуун байлаа. Шинэков залуу бас ийм гоё юм үзэж сэтгэлээ сэргээж баймаар юм байна гээд их дуртай байналээ кк. 

Өнгөрсөн 7 хоногт бас өрөөний хэдээ уруу татаж, цайны цагаараа Занабазарын нэрэмжит дүрслэх урлагийн музей узсэн. Гоё юм байналээшдээ бас. Цайны цагаар амжих байх гэж бодсон чинь арай амжаагүй. Ажлынхаа хэдэн минутнаас хумсалцөөн кк. Сонирхолтой юм байналээ. 

Занабазарын бүтээлүүд бол биширмээр... Тэр бурхан зурах гэдэг чинь тэр чигтээ шугам зураг юм билээ. Хажууд нэг өвөө бишрээд л, үглээд л үзээд яваад байсан кк. Бас нэг охин бүтээл болгоных нь өмнө мөргөөд л, залбираад яваад байсан. Тийм сүсэг бишрэлтэй юмуу, эсвэл тэр хүний авьяас чадварыг бишрээд байгаа юмуу бүү мэд кк.

Хаа байсан 16-р зуунд монгол хүн тийм бүтээлүүд хийж байсан гэхээр... Бас л агуу.. Мундаг технологи байсан юм бишүү? Монгол хүнийг форматлаад, үхэр монгол болгоцон ч юм шиг ккк. Сонин санагдсаншдээ.
Шаравын "Монголын нэг өдөр" зурган дээр бид хэд жоохон саатсан. Аль хэзээний л монгол эрчүүд эмэгтэйчүүдээсээ арай дорой юм бишүү ккк. Тэр зургийг урьд нь харж л байсан, гэхдээ энэ удаа нэлээн нухацтай сонирхож үзлээ. Эмэгтэйчүүд нь л хүүхдээ үүрчихсэн, дүүрчихсэн, тэвэрчихсэн ар гэрийн ажлаа хийж байгаа дүр зураг байдаг юм байнашд. Эрчүүд бол уусан, цэнгэсэн, зугаацсан. Ажил хийж байгаа эр хүн бол хажуудаа хүүхэдгүй. Эсгий хийж байхдаа ч эмэгтэй нь хүүхдээ чирээстэй кк. Эрэгтэй нь эмэгтэйгээ зодож байгаа дүр зураг бас харагдсаан. Бид хэд тэр зургийг үзээд монгол эрчүүд хэзээний ийм үл бүтэх юм байна гэж дүгнэсэншдээ хаха. Тэр үед тиймэрхүү дүр зураг нийтлэг байсан болоод л зураачийн уран бүтээлд үлдсэн байлгүй дээ.
Нэг иймэрхүү. Концерттой, музейтэй долоо хоногийг өнгөрөөлөө.