Өнөөдөр нэг найзын маань төрсөн өдөр. Уг нь ажил тараад тэднийд очих ёстой байсан юмаа. Гэхдээ охин орой "нойр хүрээд байна, хэвтмээр байна" гээд байхаар нь ядраад байгаа юм байх гэж бодоод гэртээ хүрээд ирсэн чинь найзушка залгаад хүрээд ир гээд байдаг. Би очиж чадахгүй нь гэхээр яагаад гэж гайхаад... Яагаад гэдгийг би өөрөө ч хариулж чадахгүй мөртлөө ямар ч байсан гэрээсээ буцаж гарах хэрэггүй л гэж бодогдоод болохгүй байсан. Нэг тийм мэдрэмж төрөөд байсан болохоор найздаа яагаад очиж чадахгүй болсноо хэлж чадахгүй дүлэгнээд гомдоочихлоо. Яагаад гэдгээ би өөрөө ч мэдэхгүй, ойлгохгүй байсан юм чинь...
Орой охиноо дагуулаад айл хэсээгүй нь ч болж. Гэртээ орж ирээд удаагүй ядраад унтаад өгсөн. Би зурагт үзэж сууж байгаад унтлагын өрөө рүү орсон чинь охин нэг л зовиуртай унтаад байх шиг... Аягүй өндөр халуурчихсан хэвтэж байна. Түргэн дуудчихаад, халууны эм өгөөд... Түргэн хэзээ ирэхийг хүлээгээд л хэвтэж байна, одоо. Дуудсанаас хойш нэлээн удлаа. Их дуудлагатай байгаа гээд байсан. Гадуур утааны улирал эхлээд ханиад их байгаа бололтой. Охин бодвол цэцэрлэгээсээ л ханиадны халдвар авсан байх. Халуурч байхыг бодоход хоолой нь өвдсөн ч юм болуу? Надаа хоолойгоо үзүүлэхгүй юмаа, эмчээр л үзүүлэхгүй бол би одоо юу ч мэдэх юм алга.
Маргааш эдгэх байгаа. Хурдан л эдгээхийг бодно доо. Охин эрүүл бол тэгээд л би жаргалтай. Хөөрхөн хөөрхөн юм яриад, намайг баясгаад, хөгжөөгөөд амьдралыг минь хөглөөд, хөгжимдөөд, уянгалуулаад, эгшиглүүлээд хөөрхөн шүү дээ, миний охин чинь кк.
Халуун нь овоо буучихаж... Одоо овоо тайван унтаж байна. Гэхдээ түргэн хурдан ирээсэй.
0 Сэтгэгдэл:
Post a Comment