Нэг мэдээлэл уншчихав. Заяаны ханийн талаар... Хүн болгонд бурханаас заяасан хань байдаг, заяаны ханьтайгаа учирна гэдэг нь маш ховор аз завшаан гэнэ. Заяаны ханьтайгаа учрахыг "ихэр сүнс нэгдэх" хэмээн нэрийддэг гэнэ. Хосуудын сүнс нь нэгдэж нэгэн цул болдог юм байх.
Хэдэн сарын өмнө би зурагтаар бас нэг ийм домог яриа сонссон юмаа. Хүн төрөлхтөн анх үүсэж байхдаа хүйсийн ялгаагүй байсан гэнэ. Тэр хүмүүс хэт хүчирхэг байсан учраас тэднийг бүтээсэн бурхад нэг хүнийг 2 хуваагаад эр, эм хүйстэй 2 хүн болгоод салгачихсан гэнэ. Тэгээд л энэ ертөнц дээр хүн нэгийгээ хайсаар ирсэн гэнэ. Яг өөрийнхөө жинхэнэ хосыг олчихвол маш хүчирхэг болдог гэнээ.
"Нэгэн биений минь нөгөө тал, нинжин сэтгэлийн минь цагаан сүүдэр хань минь ээ..." гээд Чингисхан хамтлагийн Жаргалсайхан ахын дуулдаг гоё дуу байдаг даа. Яг энэ хэсгийг нь сонсох би аягүй дуртайшд.
Зарим ихэр сүнснүүдийг өөр өөр цаг хугацаанд төрүүлчихдэг гэнэ. Энэ Бурхан гуай бас их дампуу нөхөр байгаа биз. Хүний мууд дуртай аан ккк.... Яах гэж тэгж хоролмаатдаг байнаа, нэгэн цаг үед л төрүүлчихгүй зүгээр...
Яагаад ч юм энэ сэдвээр би аягүй их сонирхдог. Гэхдээ тийм хангалттай мэдээлэл олж уншиж чаддаггүй. Ер нь батлагдсан бодитой мэдээлэл ч байдаггүй юм шиг байгаа юм. Байхгүй л дээ тэр ойлгомжтой. Шинжлэх ухааны үүднээс батлаад, нотлоод жин тан болгочихсон зүйл огт байхгүй юм чинь. Гэхдээ өвөг дээдсээс яригдаж ирсэн заяаны хань гэдэг холбоо үг байхыг бодоход оргүй хоосон бас биш байх.
Энэ сэдвээр сонирхох болсон шалтгаан нь бодитой үйл явдлаас үндэслэлтэй л дээ. 2001 онд аавыг бурхан болоод хоног хурааж байхад нь аав ээжийн танил, Налайхын хийдэд хамба лам байсан, шаггүй зурхайч хэмээн хүмүүсийн дунд алдартай байсан нэгэн эрхэм манай гэрт ирээд... Манай дүү аймаар мундаг гээд бүр шүтчихжээ. Би бөөн стресс байсан болохоор эхлээд нээх тоогоогүй, манай дүү баахан л юм асуугаад байсан.
Аавыг бурхан болоод алтан савыг нь нээлгэхэд, өөрийнхөө үр хүүхдэд эргэж төрнө, нэлээд чинээлэг амьдралтай айлд ирнэ гэж буусан байхгүй юу. Тэрнийг манай дүү асуугаад байнаа. "Чинээлэг айлд гэсэн юм чинь манай эгчид ирэх байхаа, энэ хэзээ хүнтэй суухнуу үзээд өг" гэж авдгийн. Би л их чинээлэг амьдармаар санагдсан юм байх. Тэгсэн лам гуай судар дэлгээд, эрхээ гаргаад, намайг "ямар ч хамаагүй нэг тоо хэл" гээд юм зураад үзэж байснаа:
- Эгч чинь хүнтэй суух болоогүй ээ, одоохондоо бол өөрийг нь гэсэн хүмүүс байдаг л юм байна, гэхдээ заяаны ханьтайгаа учрах болоогүй байна гэнэ. Тэгсэн манай дүү:
- Тэгээд хэзээ нэгэн цагт учрах юм байгаа биз дээ?
- Арай болоогүй. Цэргийн хүн байна гэнээ. Тэгэнгүүт нь би:
- Юуны чинь цэргийн хүн... Битгий дэмийрээд бай гээд би уурлав.
- Ямар ч байсан төрийн формтой хүн байна. Одоо нэг хүнтэй суугаад будилаад явж байгаа юм байна. Өөр хүнтэй амьдрал үзчихээд энэнтэй учрах юм байна, одоохондоо цаг нь болоогүй. Учирсан хойноо нэг хэсэгтээ нэлээн зовооно, бас нэг хүнтэй учирч хэсэг төөрч будилна гэж сударт бууж байна гээд над руу харж байна. Тэгснээ энэ сударт худал үнэн бууж байгааг цаг хугацаа харуулна биз гэнээ.
Би уурласан, бас шоолсон тэр үед. Тийм юм гэж юу байхав дээ гээд л шоолж байлаа. Үнэхээр тухайн үед намайг гэсэн хэдэн хүн байсан юм чинь, яавч би цэргийн хүнтэй суухгүй, тийм хүнтэй танилцах боломж ч олдохгүй юм чинь гэж бодож байсан л даа. Энэ яриаг би бүх найзууддаа ярьсан. Ёстой домог болтол нь ярьсан.
Гэвч намайг гэсэн залуучуудын хэнтэй нь ч бүтдэггүй байсан. Гэхдээ тэдний хэнтэй нь ч муудалцаж салдаггүй, зүгээр л чимээгүй холддог байсан. Болохгүй юм бол болдоггүй л юм байналээ. Нэг сонирхолтой баримт гэвэл надтай хайрын романс үүсгэж байсан залуучууд дандаа дараа нь дарга захирал болоод албан тушаал дэвшчихдэг юмаа нээх сонин. Гэхдээ надаас биш л дээ, зүгээр санамсаргүй тохиолдлууд байх. Зарим нь одоо болтол миний төлөө санаа тавина. Хаа очиж энэ Бурхан гуай надад дандаа сайн хүмүүсийг илгээдэг шүү нээрээ.
Тэр явдлаас хойш нэлээн хэдэн жилийн дараа охиныхоо аавтай санамсаргүй л танилцсан. Бүх юм санамсаргүй, бас бүх юм маш хурдан өрнөсөн. Хамгийн сонин нь танилцангуут надаа тэр хүн хэзээний танил юм шиг, онц сонирхолтой биш, угаасаа л байсан юм шиг санагдаад байсан. Хаана ажилладаг, юу хийдэг гэдгийг нь ч сонирхоогүй. Тэр ч бас надаас энэ талаар огт сонирхож асуугаагүй. Надтай танилцангуутаа "би хайж байсан хүнээ олчихлоо" гэж дуу алдахад нь ч би тоогоогүй, ядаж л худлаа хошгоруулж байна даа ч гэж бодоогүй. Зүгээр л болох ёстой юм болж байгаа юм шиг л хэнэггүй сууж байсан. Өмнө нь надад таалагдсан залуу намайг эргүүлэхэд догдолдог байсан бол энэ удаад огт догдлоогүй. Сонин, урьд насандаа залхатлаа хамт байсан байхаа энэ хүнтэй.
Тэгээд маргааш нь цэргийн хүн гэдгийг нь мэдэнгүүтээ... Ёоо аймаар цочсоншд. Юу вэ, нөгөө намайг зовоох хүн чинь энэ юм уу? гээд л дотроо дуу алдаж байсан юм. Намайг зовооно гэж хэлсэн нь л сэтгэлд их тод үлдсэн юм шиг байгаа юм. Тэгсэн мөртлөө түүнийг харахаас л дотроо хайр хүрээд байсан. Өндөр нам, өргөн нарийн нь яг манай аав ккк....
Өмнө нь шинэ найз залуутай болонгуутаа өмнөхөө таг мартдаг байсан бол одоо эсрэгээрээ... Гэвч үнэхээр түүнтэй учирсан цагаас эхлээд л зовлон гэхэд ч хаашаа юм дараагийн асуудлууд хөвөрч өгсөн л дөө. Тэр миний заяаны хань мөн байлаа гэхэд бурхан бид 2-г хамтдаа биш харин тусад нь байхаар зам мөрийг минь зурчихсан юм болов уу? Эсвэл цаг хугацаа нь болоогүй юм болов уу?
За хадуурч байгаад хамаг нууцаа дэлгэчихлээ. Охины аав ямар миний блогийг мэдэх биш, яадаг юм. Энүүгээр орж ирж уншдаг бол харин ёстой онигоо болношд. Азаар миний блогийг битгий хэл ер нь блог гэж мэдэхгүй байхөө цаадах чинь.
Зарим ихэр сүнснүүдийг өөр өөр цаг хугацаанд төрүүлчихдэг гэнэ. Энэ Бурхан гуай бас их дампуу нөхөр байгаа биз. Хүний мууд дуртай аан ккк.... Яах гэж тэгж хоролмаатдаг байнаа, нэгэн цаг үед л төрүүлчихгүй зүгээр...
Яагаад ч юм энэ сэдвээр би аягүй их сонирхдог. Гэхдээ тийм хангалттай мэдээлэл олж уншиж чаддаггүй. Ер нь батлагдсан бодитой мэдээлэл ч байдаггүй юм шиг байгаа юм. Байхгүй л дээ тэр ойлгомжтой. Шинжлэх ухааны үүднээс батлаад, нотлоод жин тан болгочихсон зүйл огт байхгүй юм чинь. Гэхдээ өвөг дээдсээс яригдаж ирсэн заяаны хань гэдэг холбоо үг байхыг бодоход оргүй хоосон бас биш байх.
Энэ сэдвээр сонирхох болсон шалтгаан нь бодитой үйл явдлаас үндэслэлтэй л дээ. 2001 онд аавыг бурхан болоод хоног хурааж байхад нь аав ээжийн танил, Налайхын хийдэд хамба лам байсан, шаггүй зурхайч хэмээн хүмүүсийн дунд алдартай байсан нэгэн эрхэм манай гэрт ирээд... Манай дүү аймаар мундаг гээд бүр шүтчихжээ. Би бөөн стресс байсан болохоор эхлээд нээх тоогоогүй, манай дүү баахан л юм асуугаад байсан.
Аавыг бурхан болоод алтан савыг нь нээлгэхэд, өөрийнхөө үр хүүхдэд эргэж төрнө, нэлээд чинээлэг амьдралтай айлд ирнэ гэж буусан байхгүй юу. Тэрнийг манай дүү асуугаад байнаа. "Чинээлэг айлд гэсэн юм чинь манай эгчид ирэх байхаа, энэ хэзээ хүнтэй суухнуу үзээд өг" гэж авдгийн. Би л их чинээлэг амьдармаар санагдсан юм байх. Тэгсэн лам гуай судар дэлгээд, эрхээ гаргаад, намайг "ямар ч хамаагүй нэг тоо хэл" гээд юм зураад үзэж байснаа:
- Эгч чинь хүнтэй суух болоогүй ээ, одоохондоо бол өөрийг нь гэсэн хүмүүс байдаг л юм байна, гэхдээ заяаны ханьтайгаа учрах болоогүй байна гэнэ. Тэгсэн манай дүү:
- Тэгээд хэзээ нэгэн цагт учрах юм байгаа биз дээ?
- Арай болоогүй. Цэргийн хүн байна гэнээ. Тэгэнгүүт нь би:
- Юуны чинь цэргийн хүн... Битгий дэмийрээд бай гээд би уурлав.
- Ямар ч байсан төрийн формтой хүн байна. Одоо нэг хүнтэй суугаад будилаад явж байгаа юм байна. Өөр хүнтэй амьдрал үзчихээд энэнтэй учрах юм байна, одоохондоо цаг нь болоогүй. Учирсан хойноо нэг хэсэгтээ нэлээн зовооно, бас нэг хүнтэй учирч хэсэг төөрч будилна гэж сударт бууж байна гээд над руу харж байна. Тэгснээ энэ сударт худал үнэн бууж байгааг цаг хугацаа харуулна биз гэнээ.
Би уурласан, бас шоолсон тэр үед. Тийм юм гэж юу байхав дээ гээд л шоолж байлаа. Үнэхээр тухайн үед намайг гэсэн хэдэн хүн байсан юм чинь, яавч би цэргийн хүнтэй суухгүй, тийм хүнтэй танилцах боломж ч олдохгүй юм чинь гэж бодож байсан л даа. Энэ яриаг би бүх найзууддаа ярьсан. Ёстой домог болтол нь ярьсан.
Гэвч намайг гэсэн залуучуудын хэнтэй нь ч бүтдэггүй байсан. Гэхдээ тэдний хэнтэй нь ч муудалцаж салдаггүй, зүгээр л чимээгүй холддог байсан. Болохгүй юм бол болдоггүй л юм байналээ. Нэг сонирхолтой баримт гэвэл надтай хайрын романс үүсгэж байсан залуучууд дандаа дараа нь дарга захирал болоод албан тушаал дэвшчихдэг юмаа нээх сонин. Гэхдээ надаас биш л дээ, зүгээр санамсаргүй тохиолдлууд байх. Зарим нь одоо болтол миний төлөө санаа тавина. Хаа очиж энэ Бурхан гуай надад дандаа сайн хүмүүсийг илгээдэг шүү нээрээ.
Тэр явдлаас хойш нэлээн хэдэн жилийн дараа охиныхоо аавтай санамсаргүй л танилцсан. Бүх юм санамсаргүй, бас бүх юм маш хурдан өрнөсөн. Хамгийн сонин нь танилцангуут надаа тэр хүн хэзээний танил юм шиг, онц сонирхолтой биш, угаасаа л байсан юм шиг санагдаад байсан. Хаана ажилладаг, юу хийдэг гэдгийг нь ч сонирхоогүй. Тэр ч бас надаас энэ талаар огт сонирхож асуугаагүй. Надтай танилцангуутаа "би хайж байсан хүнээ олчихлоо" гэж дуу алдахад нь ч би тоогоогүй, ядаж л худлаа хошгоруулж байна даа ч гэж бодоогүй. Зүгээр л болох ёстой юм болж байгаа юм шиг л хэнэггүй сууж байсан. Өмнө нь надад таалагдсан залуу намайг эргүүлэхэд догдолдог байсан бол энэ удаад огт догдлоогүй. Сонин, урьд насандаа залхатлаа хамт байсан байхаа энэ хүнтэй.
Тэгээд маргааш нь цэргийн хүн гэдгийг нь мэдэнгүүтээ... Ёоо аймаар цочсоншд. Юу вэ, нөгөө намайг зовоох хүн чинь энэ юм уу? гээд л дотроо дуу алдаж байсан юм. Намайг зовооно гэж хэлсэн нь л сэтгэлд их тод үлдсэн юм шиг байгаа юм. Тэгсэн мөртлөө түүнийг харахаас л дотроо хайр хүрээд байсан. Өндөр нам, өргөн нарийн нь яг манай аав ккк....
Өмнө нь шинэ найз залуутай болонгуутаа өмнөхөө таг мартдаг байсан бол одоо эсрэгээрээ... Гэвч үнэхээр түүнтэй учирсан цагаас эхлээд л зовлон гэхэд ч хаашаа юм дараагийн асуудлууд хөвөрч өгсөн л дөө. Тэр миний заяаны хань мөн байлаа гэхэд бурхан бид 2-г хамтдаа биш харин тусад нь байхаар зам мөрийг минь зурчихсан юм болов уу? Эсвэл цаг хугацаа нь болоогүй юм болов уу?
За хадуурч байгаад хамаг нууцаа дэлгэчихлээ. Охины аав ямар миний блогийг мэдэх биш, яадаг юм. Энүүгээр орж ирж уншдаг бол харин ёстой онигоо болношд. Азаар миний блогийг битгий хэл ер нь блог гэж мэдэхгүй байхөө цаадах чинь.
0 Сэтгэгдэл:
Post a Comment